کنترل میزان غلظت اکسیژن موجود در آب در پرورش آبزیان سرد آبی بویژه در استخرهای متراکم و فوق متراکم، دارای اهمیت بسیار حتی بیشتر از غذادهی است و روی بازدهی برداشت، سلامت و اتلاف آبزیان تاثیر زیادی دارد. تراكم ذخیره سازی، تراكم فیتوپلانکتون ها، غذادهی اضافی، تراكم ارگانیسم های هوازی و واكنش های تجزیه شیمیایی از جمله عواملی هستند که در کاهش میزان اكسیژن استخرهای پرورش ماهی نقش دارند. از طرفی اکسیژن از راه های مختلفی می تواند وارد سیستم آبی شود مثال اکسیژن اتمسفر می تواند در سطح آب مخلوط شود یا جلبک ها و سایر علف های زیر آب از طریق فتوسنتز اکسیژن ایجاد می کنند و آن را در آب آزاد می کنند. اکسیژن محلول در آب می تواند بین 18-0 پی پی ام متغیر باشد و میزان آن با سه عامل در جه حرارت، شوری و غلظت املاح و ارتفاع نسبت معکوس دارد. مقدار اکسیژن محلول در آبی که ماهی در آن پرورش می یابد، نباید کمتر از حد معینی باشد به همین دلیل پرسنل مزارع ماهی به حفظ سطح مجاز اکسیژن محلول در آب علاقه دارند. به همین جھت می توان از سنسورهای فوتونیکی اکسیژن محلول در آب برای کنترل پیوسته، آنی و بسیار دقیق میزان اکسیژن مزرعه استفاده کرد تا در صورت لزوم دستگاه های اکسیژن رسان را کنترل کرد. سنسور پایش پیوسته غلظت اکسیژن امکان اندازه گیری و کنترل هوشمند میزان اکسیژن محلول در آب را فراهم می آورد.
همچنین از قابلیت های مھم این سنسور، تنظیم بازه مطلوب اندازه گیری، اتصال بی سیم، کنترل هوشمند سیستم های هواده و اعلام هشدار در صورت عبور از بازه اعلام شده است.
قبلی
بعدی
