سنسورهای اندازه گیری اکسیژن کاربردهای بسیاری در علم پزشکی دارند. مزیت این سنسورها قابل حمل بودن و کارکرد آسان است. در زیر به چند نمونه از کاربردهای پزشکی اشاره می کنیم:
- بیماران تنفسی و آسم: این دسته از بیماران نیاز مداوم به استفاده از کپسول اکسیژن و ماسک های تنفسی دارند و کیفیت هوای تنفسی آنها بسیار مهم است. سنسورهای اکسیژن برای پایش مستمر میزان اکسیژن دم و بازدم بیماران تنفسی به همراه دستگاه و ونتیلاتور مورد استفاده قرار می گیرند. این سنسورها در ماسک تنفسی بیماران یا در لوله های های تنفسی قرار گرفته و میزان اکسیژن را کنترل می کنند.
- بخش مراقبت های ویژه نوزادان نارس: به منظور مھیا کردن محیط سالم برای نوزادان نارس، از انکوباتور استفاده می شود، این دستگاه میزان دما، رطوبت و اکسیژن را کنترل کرده و نمایش می دهد.
- سرطان: به دلیل اینکه سلول های سرطانی اکسیژن بیشتری مصرف می کنند، در نواحی از اعضا که غده های سرطانی وجود دارند کمبود اکسیژن یا هیپوکسی بوجود می آید که یکی از روش های تشخیص و پایش پیوسته سلول های سرطانی، یافتن همین نواحی دارای هیپوکسی است. با استفاده از سنسورهای اکسیژن فوتونیکی کاشتنی می توان به صورت پیوسته میزان اکسیژن بافت های سرطانی را مشاهده کرد. مشاهده نواحی دقیق هیپوکسی به پزشکان کمک می کند تا میزان دارو یا پرتو درمانی را با دقت بیشتری مشخص کنند. در حال حاضر از ام آر آی یا توموگرافی برای عکس برداری از ناحیه سرطانی استفاده می شود که فقط یه عکس لحظه ای در اختیار پزشکان قرار می دهد درحالی که سنسور فوتونیکی اکسیژن کاشتنی امکان پایش پیوسته غلظت اکسیژن را فراهم می کند.
قبلی
بعدی
