در بسیاری از مناطق دنیا که منابع آب شیرین زیاد است، هزینه آب تصفیه شده بیش از هزینه آب شرب می باشد. با این حال، آب تصفیه شده با نرخ ارزان تری به شھروندان به منظور تشویق برای استفاده از آن فروخته می شود.
منابع آب شیرین به تدریج به دلیل هزینه توزیع، افزایش تقاضا یا کاهش منابع ( ناشی از تغییرات آب و هوایی ) محدود می شوند. آب تصفیه شده گاهی شامل سطوح بالاتری از مواد مغذی مانند نیتروژن، فسفر و اکسیژن است که باعث حاصلخیزی باغ ها و کشاورزی هنگام استفاده برای آبیاری می شود. همچنین باعث بھبود تالاب ها می شود که برای حیات وحش آن اکوسیستم مفید می باشد. از طرفی بازیافت آب، مصرف آب شیرین از منابع زیرزمینی و در نتیجه احتمال خشکسالی را کاهش می دهد. غلظت اکسیژن محلول در آب در نمونه های آب و پساب از پارامترهای تعیین کننده در کیفیت آب آشامیدنی است و بستگی به شرایط و وضعیت فیزیکی، شیمیایی و میکروبی محیط آبی دارد. اندازه گیری اکسیژن محلول در آب یک آزمایش تعیین کننده و بسیار مھم برای تعیین و بررسی آلودگی آب، فاضلاب و کنترل فرایند تصفیه است. اکسیژن محلول در آب به دو صورت در نمونه های آب و پساب افزایش می یابد:
- انحلال اکسیژن هوا در محیط آبی که می تواند بر اثر تماس هوا با آب در مرز مشترک این دو صورت گیرد و این امر متاثر از عوامل جوی و محیطی مثل وزش باد، به تلاطم در آمدن آب، فشار جو و درجه حرارت آب یا فاضلاب است.
- فرآیند فتوسنتز به وسیله گیاهان آبزی و فیتو پلانکتون ها در طول روز برای ادامه حیات نیازمند مواد غذایی و مصرف اکسیژن با توجه به اینکه میکروارگانیسم های هوازی در محیط محلول هستند، فعالیت و تکثیر آنھا کاهش اکسیژن محلول را در پی دارد. پس در صورت تخلیه فاضلاب های شھری و صنعتی به منایع آب به خاطر آنکه حاوی مقادیر قابل ملاحظه ای ای از مواد مغذی برای میکروارگانیسم ها هستند، سبب کاهش اکسیژن محلول می شوند . به طور کلی میزان اکسیژن محلول در آب در نمونه آب آشامیدنی باید 5 پی پی ام باشد تا برای شرب مناسب باشد. به همین جھت می توان از سنسورهای فوتونیکی اکسیژن محلول در آب برای کنترل پیوسته، آنی و بسیار دقیق میزان اکسیژن استفاده کرد. سنسور پایش پیوسته غلظت اکسیژن امکان اندازه گیری و کنترل هوشمند میزان اکسیژن محلول در آب را فراهم می آورد.

